1. Startseite
  2. Briefe
  3. Nr. 287

Johann Karl Eduard Buschmann an Wilhelm von Humboldt, 20.01.1833

|64r|
Sr. Excellenz
dem Herrn Geheimen Staatsminister
Freiherrn von Humboldt.

Ew. Excellenz

hochgeneigtes Schreiben vom 18 ten d. habe ich richtig empfangen, und werde morgen die Ehre haben Ew. Excellenz über Hamilton’s Nepal zu schreiben oder Ihnen das Buch zu schicken.

Ich beeile mich, Ew. Excellenz schließlich über den Georgi zu berichten. Nirgends habe ich eine Spur von mehreren Kupferplatten zu seinem Alphabetum Tibetanum, noch von einer anderen Ausgabe des Werkes gefunden; derselben Meinung ist Hr. Geheimrath Wilken. Den Katalog der |64v| Propaganda habe ich nicht aufgefunden; dieser wäre auch wenigstens nicht die Quelle gewesen, aus der man die übrigen Schriften Georgi’s hätte ersehen können. Dieselben habe ich vielmehr in des Angelo Fabroni Vitae Italorum doctrinae excellentium qui saeculis 17. et 18. floruerunt, Band 18. (Pisa 1799. 8°), der ein Leben des Georgi enthält, folgendermaaßen von Seite 46. bis 50. verzeichnet gefunden:

Alphabetum Tibetanum, Rom 1762, 4° Propaganda.

Fragmentum Evangelii S. Johannis Graeco-Copto-Thebaicum saeculi 4. Rom 1789. 4°.

De miraculis Sancti Coluthi et reliquiis actorum Sancti Panesniv martyrum fragmenta duo. Rom. 1793. 4°.

Christotimi Ameristae adversus epistolas duas ab anonymo Censore in dissertationem commoni-|65r| toriam Camilli Blasii de Festo Cordis Jesu vulgatas Antirrheticus. Rom. 1772. 4°.

Lettera di Antropisco Teriomaco a Cristotimo in difesa dell’ Avvocato Blasi contro la lettera Fiorentina di un Villeggiante detto il Teologo Cacciatore – findet sich in den Lettere Italiane aggiunte all’ Antirretico in difesa della dissertazione commonitoria dell’ Avvocato Cammillo Blasi sopra l’adorazione e la festa del Cuor di Gesù (von welchem Werke des Blasi, nach Fabroni, Georgi Antheil hat, daher er es mit anführt). Roma 1772. 4°.

De Theogonia Alexandri Sardii judicium ad Hieronymum  ferrium Ferrium – in Alexandri Sardii Ferrariensis numinum et heroum origines. Rom. 1775. 4°.

Adnotationes ad opus Hadriani Card. S. Chrysogoni de vera philosophia ex quatuor ecclesiae docto-|65v| ribus editum. Rom. 1775. 4°.

Epistola ad Jo. Bernardum de Rossi de distico Saracenico Theodosii Diaconi – in Corporis historiae Byzantinae nova appendix opera Georgii Pisidae Theodosii Diaconi & Coripi Africani Grammatici complectens. Rom. 1777. fol.

Collectanea quaedam ab Aug. Ant. Georgio Augustiniano in Romano Sapientiae Gymnasio Sacr. Script. Interprete suppeditata et ad B. Jacobum Viterbiensem pertinentia – in Symmachi Mazocchii: De Sanctorum Neapolit. Ecclesiae Episcoporum cultu tom. II. p. 418.

Epistola de morte Francisci Xaverii Vasquesii Augustinianorum Prioris Generalis. (Ohne Angabe |66r| des Druckortes und Jahres.)

In causa unionis Coenobii Plebistaurinae cum majori coenobio Augustinianorum Camerinensium informatio, Rom. 1779.

De Arabicis interpretationibus veteris Testamenti epistola – in dem<des> Andreas Christianus Hwiidius Hauniensis: Specimen ineditae versionis Arabico-Samaritanae Pentateuchi e cod. bibliothecae Barberinae, Rom. 1780. 8°.

De versionibus Syriacis Novi Test. epistola – in Jac. Georg. Adler Werk über denselben Gegenstand, Hafniae 1790.

De inscriptionibus Palmyrenis, quae in Mus. Capit. adservantur interpretandis epistola ad Nicolaum Canonicum Fogginium, Rom. 1782. 8°., und auch |66v| enthalten im vierten Bande des Museum Capitolinum, Rom. 1782.

Monitum ad sacerdotes & clerum S. Sorinae Ecclesiae – in dem Breviario feriali Syriaco, Rom. 1787.

Fabroni fügt noch hinzu: Multa inedita scripta reliquit Georgius, consilia praesertim de rebus sacris et religiosis, explicationes monumentorum antiquitatis, epistolas ad amicos.

Keines dieser Werke möchte wohl eine Reihe von Kupfertafeln bis zu 42. veranlaßt haben.

Den Namen betreffend, so möchte Georgi wohl die richtige italiänische Form sein. Die Biographie universelle classique (Band 3. Paris 1829, 8°.) hat die Lebens-|67r|beschreibung unter Giorgi, und unter Georgi nur eine Verweisung auf Giorgi.

Genehmigen Hochdieselben die Gefühle tiefster Ehrfurcht, Ergebenheit und Dankbarkeit, womit ich verharre
Ew. Excellenz
unterthänigster Diener,
Buschmann.
Berlin 20 Jan. 1833.
|67v vacat|

Über diesen Brief

Schreibort
Antwort auf
-
Folgebrief
-

Quellen

Handschrift
  • Grundlage der Edition: Ehem. Preußische Staatsbibliothek zu Berlin, gegenwärtig in der Jagiellonen-Bibliothek Krakau, Coll. ling. fol. 53, Bl. 64–67
Druck
-
Nachweis
  • Mueller-Vollmer 1993, S. 217

In diesem Brief

Werke
Sprachen
-
Zitierhinweis

Johann Karl Eduard Buschmann an Wilhelm von Humboldt, 20.01.1833. In: Wilhelm von Humboldt: Online-Edition der Sprachwissenschaftlichen Korrespondenz. Berlin. Version vom 15.03.2023. URL: https://wvh-briefe.bbaw.de/287

Download

Dieses Dokument als TEI-XML herunterladen

Versionsgeschichte

Frühere Version des Dokuments in der archivierten Webansicht ansehen